Deze zomer reizen we met onze eigen auto door delen van Hongarije, Montenegro, Kroatië en Zuid Duitsland. De vorige posts speelden zich af rondom het minder bekende maar o zo mooie Neusiedler meer in Oostenrijk / Hongarije (zie deel 1 van de roadtrip op deze site) en Montenegro (zie deel 2 van de roadtrip op deze site). De laatste week van onze reis speelt zich af in Kroatië en Zuid Duitsland.
Van Baosici Montenegro naar Senj Kroatië (550 kilometers, ongeveer 7 uur)
Na 10 dagen in het heerlijke Montenegro stappen we weer in de auto. We pakken de grensovergang bij Bosnië (zoals eerder aangegeven is de route via Dubrovnik veel drukker) en rijden over de M6 via Trebinje, Stolac en Capleijna naar de grensovergang van Kroatië. Soepeltjes dit keer, maar toch duurt deze rit zo’n drie uur. Deze route ligt vol bezienswaardigheden, zie daarvoor de blog over deel 2 van deze roadtrip. Aan het einde van de middag komen we aan in Senj, waar we vorig jaar ook drie nachten waren (in een ander appartement). Toen bezochten we de Plitvice meren en het plaatsje Senj met een middagje strand. 
Nu overnachten we in appartement Lopac, via booking, aan de andere kant van Senj met mooi uitzicht op het kasteel Nehaj (leuk om te bezoeken, is nu een museum) en de eilanden voor de kust (Krk, Rab, Cres). Een balkon met zeezicht en elke avond een zonsondergang maken het helemaal af! (en wakker worden is ook geen straf / de eilanden steken ‘s ochtends prachtig wit-geel af tegen het donkerblauwe water). We gaan direct naar de haven om een boot te regelen voor een dagje ‘eilanden’ en strikken een boot om het eiland Krk te bezoeken. Helaas zijn we hier te kort om ook het eiland Rab, met zijn prachtige middeleeuwse hoofdstadje, te bezoeken dus die blijft staan voor een volgende keer. We zien overigens ook dat Rab een paar keer per dag per ferry via Stinic (ongeveer 30 kilometer zuidelijk van Senj) te bereiken is.
Vakantie paradijs Krk
Onze eerste dag wordt een echte zonovergoten vakantie dag. ‘S ochtend om 10.00 de boot op om aan te meren voor drie uur bij het plaatsje Baska op het eiland Krk om daarna te varen naar het alleen via boot bereikbare strand Vela Luka. De boottocht over het azuur blauwe water is prachtig, zo ook de dunbegroeide eilandjes voor de kust. 
Het dorpje Baska is pittoresk gelegen tegen de hellingen van de kale heuvels van het eiland. Het is een echt Mediterraan dorpje met gekleurde huisjes, smalle straatjes, leuke souvenir winkeltjes en heel veel restaurantjes op de lange boulevard die langs de baai slingert. En ‘t is behoorlijk toeristisch, vooral Duitsers en Italianen hier. Drie uurtjes vliegen voorbij, ijsjes en koude koffies ook en daarna varen we naar 
het afgelegen strandje ‘Vela Luka’, ook op het eiland Krk. Je kan er alleen per boot komen en de baai is omgeven door de hoge kale granieten heuvels van het eiland. Een geweldig aanzicht, je kan er eventueel ook wandelen. Wij kiezen ervoor om lekker te plonsen en luieren op het strandje. Een superplek! Het eiland Krk is trouwens ook per auto bereikbaar en is een bekend vakantie (en feest) eiland. Je kan er makkelijk een hele vakantie doorbrengen. En zo is het alweer 17.30, tijd om terug te varen. ‘S avonds eten we buiten de deur in Senj (vis!) en genieten we nog even na van de dag. Warm, volop zon, prachtige omgeving; helemaal top!
Velebit nationaal park
Onze tweede dag in Senj bezoeken we Velebit nationaal park. Een ruige granieten wereld waar we een mooie wandeling hebben gespot; de Zavratnica kloof en baai. Vanuit het kleine dorpje Jablanac, zo’n 30 kilometer zuidelijk van Senj, loopt een aangelegd pad langs de kloof. Je moet wel entreegeld betalen, want het is een nationaal park. In de kloof / baai kan je zwemmen, wij vonden het een van de mooiste plekken waar we in Europa ooit hebben geplonsd. Het hoogtepunt (letterlijk) was de klim naar het uitkijkpunt over de kloof. Een klim van ongeveer 1 uur (terug gaat sneller) over een pad vol stenen en keien. 
Onze sportieve mannetjes houden enorm van klimmen, dus dat was genieten. Enige nadeel was dat we onze slippers aanhadden… Aangekomen bij het uitkijkpunt bleek je er ook met de auto te kunnen komen (haha, voor luie mensen). Maar ja, je wilt de beleving en klim niet missen! Het uitzicht tijdens de klim en vooral vanaf het uitkijkpunt over de rotsachtige omgeving en de schitterende kloof / baai is prachtig! (niet voor niets een juweel van Kroatië genoemd) Je kan er ook per boot komen.
Op onze social media ‘reizen met de kinderen’ heb ik een aantal filmpjes geplaatst van deze omgeving. Neem (en like) eens een kijkje!
En zo zijn we aanbeland bij de laatste etappe van onze roadtrip; Zuid Duitsland. Schwangau om precies te zijn. Op de grens met Oostenrijk in de Zuid Duitse Beierse Alpen.
Van Senj Kroatië naar Schwangau Zuid Duitsland (800 kilometer, 10 uur)
De laatste drie nachten, 2 dagen, brengen we door in appartement Alpenrose (je raad het al: via booking) op een paar honderd meter van kasteel Neuschwanstein in Schwangau. En vlakbij het mooie oude Fussen, het eindpunt (of startpunt ?) van de Romantische strasse, een autoroute langs historische steden en door de Beierse alpen. De omgeving is hier heel mooi, vorig jaar 
eindigden we onze reis ook hier, toen slechts 1 nachtje om kasteel Neuschwanstein te bezoeken. Nu blijven we langer en gaan we lekker wandelen in de Beierse Alpen. De rit vanuit Senj duurt met enig oponthoud ruim 10 uur, best pittig…
Tegelberg en Neuschwanstein
Schwangau ligt tegen het wereldberoemde sprookjes kasteel van koning Ludwig, Neuschwanstein, aan. Vorig jaar bezochten we het kasteel (met gids in groep in ‘timeslots’). Dus nu hebben we alle tijd om te wandelen in deze mooie omgeving. Het handigst in een wandel kaartje op de kop te tikken. 
Wij wandelden naar de Marrien brucke (wel druk), vanwaar je een grandioos uitzicht hebt op het kasteel van Neuschweinstein (zie uitgelichte foto). Vervolgens kan je al klimmend en klauterend nog verder. Daarna reden we naar de Tegelberg kabelbaan om de berg op te gaan. Daar heb je heel veel hikes, kortere en langere. De panorama’s op de bergen vanaf hier zijn super! Onze mannen 
genoten van deze dag. Daarna bezochten we nog even kort het pittoreske Fussen, een plaatje van een dorp. Hou je van cultuur, maak hier dan vooral even een rondje, de mooie gekleurde huizen met allerlei tekeningen op de wanden, de vele details aan de gevels… En vergeet dan vooral het fort en het Fransiscanen klooster niet (met een indrukwekkende begraafplaats). In Fussen kan je ook lekker uit eten :).
Zugspitze!
Onze laatste volle vakantiedag brengen we door op de hoogste berg (ruim 2900 meter) van Duitsland, de Zugspitze, gelegen nabij het bekende wintersport plaatsje Garmisch Partenkirchen. De Zugspitze ligt op de grens van Duitsland en Oostenrijk, je kan zowel vanaf de Duitse als Oostenrijkse zijde naar de top komen. Vanaf de Oostenrijkse zijde rij je dan naar het dorpje Ehrwald vanwaar een kabelbaan je direct naar de top van de berg brengt. In Duitsland rij je naar Garmisch Partenkirchen. De rit va Fussen naar Garmisch gaat over de mooie Romantische strasse, langs mooie landschappen en cultuur dorpen met historische bezienswaardigheden. Een route die we zeker een keer in de volle lengte zullen volgen. Aangekomen bij Garmisch Partenkirchen heb je een aantal mogelijkheden om op de top van de Zugspitze te komen:
- Doorrijden naar een parkeer plaats bij de Eibsee en daar de kabelbaan naar boven nemen;
- Vanuit Garmisch Partenkirchen de ‘Zugspits trein’ pakken naar of de Eibsee (en daar naar boven met de kabelbaan) of doorrijden naar het eindpunt; het Zugspitzplatt. Op het Zugspitzplatt kan je vervolgens de kabelbaan naar de top nemen of je kan hier lekker wandelen en in de winter skiën. Overigens is er een aantal stops vanaf Garmisch Partenkirchen tot de Eibsee waar ook parkeer plaatsen zijn. Zo parkeerden wij de auto in Grainau en stapten daar in de trein. Omdat de parkeerplaatsen het dichtst bij de Zugspitze als eerste vol zijn….
De tarieven om op de berg te komen zijn helaas best fors. Reken voor een gezin met twee kinderen op zo’n 130 euro, daar heb je dan wel een retourticket voor inclusief kabelbaan en trein. Op de heenweg reisden wij met de trein tot het Zugspitzplatt en wandelden daar een tijdje om daarna de kabelbaan (gaat elke 10 minuten) naar boven te pakken. De panorama’s vanaf hier zijn fenomenaal;
je kijkt zo naar de hoogste bergen van Oostenrijk en Italië. Er zitten meerdere restaurants en er wordt uitleg gegeven over de historie van de plek. Het leuke is dat je hier zo ‘het Oostenrijkse deel’ inloopt, dat is overigens ook eerder gebouwd dan het Duitse gedeelte. Op de terugweg pakten wij de kabelbaan vanaf de top naar de Eibsee, om daar ook nog even te wandelen. Bij warm weer kan je ook zwemmen of allerlei activiteiten op het meer ondernemen. Tip (best belangrijk): ga op een zonnige dag!! (anders is het een stuk minder leuk…)
En zo eindigt onze roadtrip van deze zomer, een heerlijke reis door delen van Europa die wellicht minder bekend zijn maar zeker niet minder mooi. Sterker; het is er schitterend! Het prachtige (werelderfgoed) gebied rond het Hongaarse deel van het Neusiedlermeer, Sopron, fietsen in Wenen, een dagje Bratislava, Zadar, het mooie Montenegro (waar we ondertussen een abonnement op hebben), onbekend Bosnië Herzegovina, de zuidelijke kusten en eilanden van Kroatië en de mooie alpine wereld van de Beierse Alpen. En dat allemaal met het gemak van onze eigen auto. Tja en…..voor ieder wat wils, wat wil je nu nog meer? Tot een volgende keer!