Reisverhaal Sri Lanka met kinderen (zomer 2014)
(Kijk ook eens op onze facebook pagina)
Precies op 1 augustus 2014 vliegen wij met Emerites vanaf Dusseldorf en via Dubai naar Colombo, de hoofdstad van Sri Lanka. Een vlucht van netto 10 uur en twee uurtjes wachten op Dubai. Lekker relaxed, want het is een nachtvlucht (lekker slapen). Voor het eerst vanaf Dusseldorf wat prima bevalt; veel parkeerplaatsen, een mooie grote luchthaven en veel leuke winkeltjes. Zullen we vast vaker gaan bezoeken!
Ons eerste hotel is het Goldi Sands in Negombo, een half uurtje rijden vanuit Colombo. Een mooie middenklasser gelegen aan het strand, waar je overigens in dit jaargetijde niet kunt zwemmen (te sterke stroming). Het zwembad dus! Het strand is niet zozeer een mooi hagelwit strand, eerder een wat verloederd aandoende zandstrook. Wat het echter zo leuk maakt zijn alle Sri Lankezen die hier lekker rondwandelen.
We liggen er ‘s avonds vroeg in om de dag erna vroeg Negombo in te gaan. Daar maken we een mooie boottocht door de plaatselijke kanalen, door Nederlanders gemaakt, en natuurlijke lagune (zie filmpje facebook). Vele mooie vogels, natuur (ligt wel veel huisvuil) en mooie vissersbootjes passeren we. Een lust voor het oog. De jongens zijn de hele tijd op zoek naar leguanen, we zien er uiteindelijk twee. De soms smalle kanaaltjes zijn aan beide kanten omgeven door wandelpaden, waar het een enorme kleurrijke aangelegenheid is (vissers, vrouwen die de was doen). Je kan dus ook heerlijk wandelen hier.
Daarna maken we een leuke wandeling door de winkelstraatjes, waar het een heerlijke drukte is. Het fototoestel maakt overuren…. Er staan verschillende katholieke kerken, want 80 procent hier is katholiek. Best vreemd in een boeddhistisch land, maar dat is historisch bepaald (Portugezen en Hollanders). Overigens is 80 procent van Sri Lanka Boeddhistisch, dus alleen deze stad is hoofdzakelijk katholiek.
Tenslotte bezoeken we de markt, een enome, waar het een komen en gaan is van Sri Lankanen. Vis, vlees, groenten en huishoudelijke artikelen; het is allemaal te koop, een geweldige belevenis! (filmpje FB) Na deze city tour gaan we terug voor een plons in het zwembad. ‘S avonds eten we lekker in de hoofdstraat in een restaurantje om de dag erna te beginnen aan onze reis naar het zuiden!
Maandag 3 augustus rijden we via Colombo naar het backpackersplaatsje Unawatuna. In Colombo leidt onze gids/chauffeur ons langs een aantal bezienswaardigheden zoals een prachtige gereformeerde NL kerk uit (ergens begin) 1600. Nog steeds fier overeind staand en in gebruik is het prachtig om zo ver van huis Nederlands koloniaal erfgoed te zien. De kerk bevat een in gebruik zijnd eeuwenoud orgel, houten bankjes en een houten preekstoel. In de hal hangen allerlei foto’s van belangrijke NL’er uit die tijd, die ook zijn begraven in of om de kerk. Wetenswaardig; bijna niemand werd ouder dan 40 jaar, als gevolg van malaria. Dat staat in de vorm van een doodskop aangegeven op de graven, als ware ‘niet openen!’. De kerk staat op het hoogste punt van de stad, zodat hij voor scheepvaarders zichtbaar was (landmark). Toen Sri Lanka in 1948 onafhankelijk werd is er een enorme witte stoepa (Boedhistisch) als het ware ervoor gebouwd. Niet letterlijk, maar een aantal honderden meters in de lijn ervoor. Heel bijzonder..
Daarna rijden we naar de wijk Pettah, een gave volksbuurt waar het bruist van de handel en energie. We wandelen er lekker even rond en papa proeft wat van de lokale etenswaren (soort kroketten en pannekoeken / roti’s). Best pittig en heel lekker. En wat schetst de verbazing; Skye eet mee! Hij klaagt vervolgens een uur over een ‘hete mond’, maar ach.. Zo leer je het wel; niet kijken maar proeven! Na Pettah volgt een korte tour door de wijk Fort, in de Nederlandse tijd letterlijk ingesloten door een fort (nu niet meer). Er staan daar grote Europees aandoende panden waar ambtsdragers in zetelen. Aan de kust is een mooie boulevard aangelegd, inclusief kanonnen, waar de locals ‘s avonds lekker slenteren. Erg leuk. Na deze ‘city trip’ is het tijd om te gaan lunchen. Onze gids neemt ons mee naar een goed Indisch restaurant Navayuga, waar het inderdaad genieten is. Zo genieten zelfs dat zowel Mika (die eet zowieso graag Indisch) als Skye aan het bunkeren slaan. Kip Tandoori, gekruid brood, gekruide kip met allerhande sauzen; ze vinden het heerlijk. En tja, daarna staan hun mondjes ‘in brand’ en zijn de flessen water niet aan te slepen..
Het is tijd om verder te gaan en wel naar Bentota een stukje zuidelijker. Het strand is hier prachtig. Hier komen zo’n beetje het hele jaar vele schildpadden (alle vijf de soorten) aan land om hun eieren te leggen. De meeste schildpadjes redden het niet door onder andere lokale vissers en roofdieren. Daarom is hier een soort ‘schildpadden broed centrum’ opgezet. De door de schildpadden gelegde eieren worden in een grote afgeschermde ruimte tot uitkomen gebracht, waarna de baby schildpadjes drie dagen in grote tanks kracht opdoen. Om daarna naar zee te worden gebracht. Het verhoogt de overlevingskansen tot 50 procent. Je kan ook zeggen dat het niet erg natuurlijk is, hoe dan ook de kids vonden het prachtig!
We rijden nu verder tot Unawatuna en passeren onderweg een monument ter nagedachtenis aan de vele (heel veel) Tsunami slachtoffers. Ook onze gids heeft familie verloren. Het monument staat in de buurt van de plek waar een volle trein die dag weg werd weggevaagd. Stil zijn we ervan.. Het heeft ook effect op onze jongste die ‘s avonds moeite heeft met in slaap komen. Ons hotel, Prapoban, ligt namelijk aan het strand en onze kamers grenzen zowat aan het strand waarop de woeste golven uiteenspatten. Prachtig hotel, een aanrader! Overigens zijn heel veel huizen teruggebouwd op de fundamenten van de vorige, tegen de regels van de overheid. Bij hoog water lopen daardoor sommige hotels al blank…. Best een risico gezien het recente verleden.
Dinsdag bezoeken we Galle, een wereld erfgoed site en wellicht de enige echte (deels) Nederlandse koloniale stad in verweggistan. Omgeven door een prachtige door Portugezen gebouwde stadswal (fort), die de verwoestende Tsunami grotendeels tegenhield, liggen hier pareltjes van Nederlandse en Britse huizen en kerken vanaf 1663. Het fort zelf werd voornamelijk door de Portugezen gebouwd. Een feest van herkenning; Nederlandse straatnamen en details op de panden. En een prachtige witte gereformeerde kerk, waar je binnen (net als zijn soortgenoot in Colombo) eeuwen terug in de tijd gaat. We wandelen een tijdje over de muren van het fort met een prachtig uitzicht over de stad. Je kan bijna heel de stad op de muren rondlopen.
De afgelopen decennia hebben welgestelde, voornamelijk Britten, de oude panden in de ommuurde stad opgekocht. Bijna eenderde! De in oude luister herstelde panden dienen nu vooral dienst als restaurant, woonhuis of galerie. Je kan echt geweldig shoppen hier, echter tegen een Europese prijs. En dat is jammer want Sri Lanka heeft bepaald niet de Europese standaard, waardoor locals hier nu niets te zoeken hebben. De stad lijkt nog mooier te worden naarmate de zon ondergaat en het zachte licht een betoverende gloed werpt over de eeuwenoude koloniale parel..
Pas een paar dagen in Sri Lanka en al zoveel indrukken, niet vreemd als je met je gezin door een ver land reist. Je verbaast je over bijna alles; de ogenschijnlijk afwezige verkeersregels en chaos op de weg (gaat bijna altijd goed), de voor ons hectiek op de markten en in de dorpen (‘waar is de structuur?’), de lieve bewoners die op het oog geen cent te makken hebben en je altijd met een glimlach tegemoet treden, de tederheid en tolerantie naar de kinderen, het eten (ziet er soms eng uit, maar is dan juist het lekkerst). Kortom; je word volledig uit je eigen box getrokken, heerlijk!
We zijn ondertussen op weg van Unawatuna (zuidwest kust) naar Yala (zuidoost kust), een enorm natuurgebied waar we hopen veel wild te zien. In dat natuurpark, waar we een safari (net Afrika) zullen doen, komen veel luipaarden en mooie vogels voor. De kids verheugen zich er enorm op! De rit naar Yala voert ons bij Weligama langs een aantal heuse ‘paalvissers’. Feitelijk niet meer op deze wijze actief (door betere vistechnieken) laten deze vissers nog wel hun kunsten zien aan voorbijtrekkende toeristen. Prachtig om te zien hoe deze mannen op een paal in de bodem met een soort zitje (een tak), vis vangen voor de kust tussen de vrij hoge golven. Mika en Skye mogen het ook proberen, het levert een mooi plaatje op (filmpje FB).
Daarna rijden we via het Hollandse fort van Matara, gebouwd als een ster (metersdikke muren) en met een prachtige houten ophaalbrug en stenen poort, door naar Dickwella. Daar bezoeken we onze eerste echte boeddhistische Sri Lanka tempel, daar we tot op heden vooral Europese kerken tegenkwamen. De tempel, Wewurukannala Buduraja Maha Wehera, is een kruising tussen een boeddhistische en hindoeïstische tempel en is werkelijk adembenemend. Buiten de tempel staat het hoogste boeddha beeld van Azië, naar schatting 15 meter hoog, en binnen is het een lust voor het oog. Moeilijk te beschrijven, zie filmpje FB, zijn de grote hoeveelheden verhalen die door beelden (goden en mensen) letterlijk worden uitgebeeld temidden van de met gebeurtenissen beschilderde muren. Papa en mama worden vervolgens door een priester bij het altaar ‘ingewijd’ om een verder gelukkig leven te hebben (hij hoopt voor ons op een dochter erbij :)) en krijgen een koortje om de pols en een tika op het voorhoofd. Wij vonden het heel speciaal…
Omdat een groot deel van de Sri Lankanen oorspronkelijk uit India kwamen, is een deel van die cultuur meegekomen wat heeft geleid tot de huidige geloofsbeleving en uitingsvormen daarvan. De tempel zelf is 350 jaar oud en de voorgevel heeft, hoe toepasselijk, een Portugees / Hollandse uitstraling. Nu door naar onze accommodatie tegen het Yala nationaal park aan. Ons onderkomen oogt Afrikaans, mooie bungalows met vergezichten over de natuur. Een enorme rust na de hectiek van de afgelopen dagen. Het barst er van de vogeltjes en Peter spot al snel de ‘blauwe kingfisher’ (Smyrna ijsvogel, familie van onze ijsvogel) in een boom bij het zwembad. Geen camera paraat helaas, maar de tweede kans volgt bij de accommodatie. Vanuit het raam ziet hij in het veld voor de bungalow een kingfisher op een paaltje zitten en ja, hij schiet (in zijn blauwe onderbroek en blauwe t-shirt (toeval?)) spontaan naar buiten het veld in. Tot grote hilariteit van de buren die zien hoe hij richting de vogel sluipt om zo zijn foto te kunnen maken. Gelukt! Het levert ook mooie beelden (gemaakt door Mika) op van de man die vanaf nu ‘ijsvogel’ wordt genoemd door de andere gasten……
In de buurt van de accommodatie ligt de heiligste plaats van Sri Lanka, Katagarama. Bekend om zijn bizarre rituelen, mannen die elkaar piercen, staan hier belangrijke heiligdommen. Elke ochtend om 4.30 brengen gelovigen offers (veelal fruitmanden) naar de tempel om de goden (Katagarama, Vishnu en Ganesha) tevreden te stellen. Reden voor papa om vroeg in de volgende ochtend, donderdag 6 augustus om 5 uur, samen met de gids een kijkje bij de tempel nemen. Het levert een paar mooie uurtjes op; temidden van de honderden gelovigen lopen we op blote voeten het enorme complex op met meerdere altaren waar goden worden aanbeden. Bij het belangrijkste altaar, die van Katagarama, brengen de inwoners hun offers. De helft van de fruitschalen wordt achtergehouden en de andere helft krijgen zij weer mee. Buiten eten zij die op, en bieden ze eten aan de armeren aan. Heel vredig allemaal. Daarna volgt de gang naar een enorme boeddhistische witte stupa, waar honderden mensen aan het mediteren zijn en rondjes rond de stupa lopen. Je kijkt je ogen uit, zo kleurrijk!
Daarna lekker terug, de kids zijn net wakker, om na een paar uur in het zwembad (erg warm hier) in de loop van de middag op safari te gaan in Yala Nationaal Park. Een prachtig gebied, waar we al hobbelend tot zonsondergang op zoek zijn naar een luipaard. We zien ontzettend veel mooie vogels (groene bijen eters, ijsvogels, neushoornvogel (cool!!), ijsvogels), olifanten, apen en zwijnen, maar helaas nog geen luipaard. Dat moet dan aan het eind gebeuren, onze gids wordt ook wat onrustig. Op een gegeven moment krijgt hij een tip van een andere safarigids waar er 1 is gezien en scheurt daar naartoe. En wat blijkt; het barst daar van de safari jeeps! Ze duwen elkaar nog net niet van de smalle zandweg om het beest te zien, die als wij eraan komen al weer weg is. En hop, alle jeeps scheuren weer weg naar de volgende plek waar er 1 is gezien. Dat gaat zo door tot het bijna donker is. Echt gekkenwerk, maar wel onwijs gaaf voor onze kids; die vergeten die rit nooit meer (veel gaver dan beessies kijken). En eigenlijk ook best zielig voor met name de luipaarden, want die raken op deze manier ook best van de leg… Hoedanook; wat een dag!
Vrijdag 8 augustus rijden we door naar Ella, een klein dorpje in de bergen. Onderweg bezoeken we de schitterende in de rotsen uitgehakte boeddhabeelden van Buduruwagala, nabij Wellawaya. Dat plaatsje heeft een bijzonder plekje in ons hart omdat wij bijna 10 jaar foster parent (nu Plan Nederland) zijn geweest van Nishanta, een jongen en zijn familie uit dat dorp. We hebben veel met elkaar geschreven, echter toen (gelukkig) het dorp op eigen benen kon staan hield de hulp van Plan op. En daarmee ons contact… Daarna rijden we een enorme hoosbui (filmpje FB) in, die de bergweg doet veranderen in een gigantische modderstroom. Zelfs de keien vallen van de bergen af, best gevaarlijk! (Er moet er 1 worden verwijderd om verder te komen) Ons hotel Grand Ella Motel, is prachtig gelegen met uitzicht op de Ella Gap, een prachtige canyon. ‘S avonds eten we bij Jade, een echt huiskamer restaurantje, waar een mevrouw zo’n beetje in haar eigen keuken de lekkerste Sri Lankaanse gerechten klaarmaakt (met stip op 1 op Tripadvisor).
Tip; download de tripadvisor app op je mobiel of ipad. Dan heb je toegang tot alle restaurants, hotels en activiteiten ter plekke (onafhankelijk beoordeeld door reizigers). Een gouden hulpmiddel, overal ter wereld (ook in Nederland).
De dag erna, 9 augustus, zijn we de hele dag in Ella. ‘S ochtends maken we een prachtige wandeling naar ‘little Adam’s peak’, het kleine broertje van Adam’s peak, 1 van de hoogste bergtoppen van Sri Lanka (iets noordelijker gelegen). Mooie vergezichten en lekker buiten actief. Terwijl we naar boven lopen valt ons oog op een kleine tempel en dorpje aan de voet van de berg. Op de terugweg lopen we er even naartoe en het wordt een prachtig moment. We lopen een kleine Tamil gemeenschap in waar we met verbazing welkom worden geheten in het dagelijkse leven. Prachtig geklede vrouwen doen de huishouding, wassen de kleintjes en kletsen met elkaar. Heel gaaf, dit maakt het reizen zo mooi! Mika en Skye krijgen uiteraard de meeste aandacht.
Na deze mooie indrukken bezoeken we de eeuwenoude schitterende Dowa tempel, een grottempel met prachtige beschilderingen. De tempel is zo’n 2100 jaar oud en werkelijk prachtig. Ook hier een prachtige enorme boeddha, alleen nu in de rotsen uitgehakt en uitkijkend op het mooie complex van altaren, waaronder dus een grotaltaar (zie filmpje FB).
Het is nu tijd voor de lunch om daarna een mooie monumentale treinbrug (door een grote kloof) te bezichtigen. Om daarna naar het treinstation te rijden, waar toevallig een trein aankomt. En ja, dat wordt de tweede prachtige ontmoeting. De trein puilt uit van de mensen die vanuit hun coupe naar ons zwaaien en een praatje pot willen maken. Echt heel leuk, zeker omdat wij morgen met deze trein naar Nuwera Eliya reizen. We weten wat ons te wachten staat. Als laatste staat een uitje naar (nog) een grottempeltje en grote grot op het programma. Het tempeltje is net zo oud en mooi als de Dowa tempel. Om de grote grot vervolgens te bereiken moeten we 700 traptreden overwinnen, een hele inspanning in de hoge luchtvochtigheid.
Wat een heerlijk gevarieerde dag was dit, Sri Lanka op zijn best! Morgen staat een nieuw hoogtepunt op het programma, de mooie treinreis (tussen de locals) van Ella naar Nuwera Eliya. Dwars door het bergachtige landschap vol met thee plantages.
Op zondag 10 augustus laten we Ella achter ons na een gezellige avond met het gezin van Maaike, een collega van Miranda. Bijzonder om ze in Sri Lanka te ontmoeten, we wisselen activiteiten uit! Daarna stappen we op de boemel van Ella naar Nuwara Eliya. En wat een treinreis is dit zeg, het begint al met de kleurrijke Sri Lankanen op het station. Toevallig is het vandaag een nationale feestdag, met het grootste feest in Kandy (Esala Perahera). Helaas paste dit niet in ons reisschema (erg jammer), maar gelukkig wordt het ‘s avonds live op tv uitgezonden (filmpje FB).
De trein komt eraan en het is prachtig om te zien hoe de mensen eruit hangen en naar elkaar zwaaien. De rit naar Nuwara Eliya, met zijn thee plantages op bijna 1900 meter hoogte, duurt ongeveer drie uur en is van grote schoonheid. Nuwara Eliya is de (Ceylon) thee hoofdstad van de wereld, ooit gestart door de Britten. Het koele vochtige klimaat, het is hier zo’n 15 graden, leent zich perfect voor het produceren van thee. De treinrit voert je op forse hoogte langs deze plantages, een fabelachtig gezicht. Tja, en dan de taferelen in de trein. De trein zit vol met kleurrijke en vrolijke Sri Lankanen die lekker uit het raam hangen en in de open deurtjes staan (filmpje FB). Dat doe ik dus ook maar, dan kunnen er leuke foto’s worden gemaakt. Ook van mij trouwens :). En stiekem ook best gaaf om zo half balancerend uit een wagondeur te hangen, vooral in de bochten (dan zie je trein het best!), om de trein en de mensen te fotograferen. Het komt ook een keer voor dat bij aankomst op een stationnetje er een andere trein stopt. De mensen stappen gewoon uit op de rails en lopen om de trein heen. Heel normaal hier, je ziet bijna altijd mensen op het spoor lopen. Degenen die erin zitten, kletsen en fotograferen elkaar. Heel apart!
Naarmate we Nuwara Eliya naderen wordt het mistiger en koeler. Bij aankomst gaan we naar ons Britse koloniale hotel, The Hill Club, waar nog steeds een aantal etiketten gelden. Zo moet je in een pak met das in het restaurant eten (kan je hier huren). Het pand is gebouwd in 1885 en is echt prachtig, de kamers ademen de sfeer van weleer met dito donker eiken meubilair. We eten echter niet hier (geen zin om een pak aan te trekken), maar kiezen voor een maagvullende High Tea in het naastgelegen Grand Hotel. Ook dit koloniale enorme pand heeft een geweldige uitstraling. Zo pikken we van beide geschiedenisrijke hotels iets mee!
Maandagochtend 11 augustus is het om 5 uur opstaan om het nationaal park Horton Plains te bezoeken. Horton Plains is een plateau op circa 2000 meter hoogte waar je geweldig kunt wandelen. Het beste is om dit voor 11 uur te doen omdat het daarna vaak mistig wordt, de vergezichten zijn hier prachtig. Sri Lankanen noemen het hier ook wel ‘Worlds End’ omdat het plateau plotseling eindigt. Ook wel een beetje uitkijken dus, want hekken staan hier niet! Afijn, Mika is snel wakker maar Skye heeft er niet bepaald veel zin in. De rit naar het natuurgebied duurt 1 uur en is 1 grote haarspeldbocht naar boven. De entree is best prijzig, circa 50 euro, maar dan kan je hier een dag verblijven. Overigens zijn alle nationale bezienswaardigheden duur voor buitenlanders en worden er lagere tarieven gerekend voor Sri Lankanen. Om een uurtje of half zeven gaan we wandelen en al snel zijn we allemaal (behalve Skye) betoverd door het landschap (zie foto’s en filmpje op FB ‘reizen met de kinderen’).
Een ‘Lord of the Rings’ landschap lijkt het wel met al die eeuwenoude bossen, mossen, varens en grassen. De nog aanwezige mist geeft het geheel een mystiek tintje. In een mooi mistig glooiend (Gollum) lieflijk ogend groen landschap, afgewisseld door lichte stijgingen. Echt heel mooi! Klimmeren en klauteren in feite en ook Skye heeft nu zijn draai gevonden. De mist trekt een beetje weg, zodat het vergezicht beter wordt. We weten dat dit tijdelijk is, vanaf een uurtje of 10-11 komt de mist terug. Belangrijk dus om vroeg op pad te gaan. Halverwege passeren we ‘mini Worlds End’, het broertje van het echte ravijn dat we later naderen. En inderdaad, er ontvouwt zich een prachtig ravijn voor ons met geweldige vergezichten over het plateau. Uiteindelijk zijn we ruim vier uur onderweg en lopen we een kilometer of 10 en word dit 1 van de mooiste wandelingen die we ooit samen maakten. Een must see als je in Sri Lanka bent!
Na deze prachtige ochtend rijden we verder naar Kandy, onze volgende stop voor twee nachten. We rijden langs de betoverende theeplantages, groene hellingen vol met theeplanten, in de omgeving van Nuwara Eliya. Tussen de planten staan kleurrijke Tamil vrouwen de blaadjes te plukken. Helaas regent het ondertussen best hard, waardoor we er niet op uit kunnen. Daarom bezoeken we een theefabriek waar we uitleg krijgen over de productie van thee. We drinken er ook een kopje thee, ook de jongens vinden dat heel lekker. Daarna rijden we door en genieten we van het (erg) mooie thee landschap (filmpje FB).
Ons hotel ‘Mansion’ (landhuis) ligt net buiten Kandy en is opnieuw een koloniale parel. Een prachtig wit enorm landhuis met enorme vertrekken, decoraties en hoge plafonds geven het pand een mooie uitstraling. Tegen een Nederlandse prijs, want een dergelijk onderkomen is in West Europa niet te betalen. Ook het eten is hier heerlijk, we wanen ons tijdelijk in hogere sferen. Morgen, op Peter’s verjaardag, gaan we Kandy bezichtigen.
Dinsdag 12 augustus wordt papa in de watten gelegd, hij is jarig. Een geweldig knuffelmoment in de vroege ochtend (heerlijk!) en vervolgens een echte papa-dag! We starten in de ‘tempel van de heilige tand’ in Kandy. Hier ligt de tand van Boeddha en velen boeddhisten komen hier uiteraard op af.
Boeddha werd na zijn dood gecremeerd maar volgelingen wisten uit de stoffelijke resten een tand te redden. Deze werd 8 eeuwen in India bewaard, maar nadat hij in handen dreigde te vallen van militante hindoes gesmokkeld naar Sri Lanka. Daar werd een speciale tempel gebouwd om de tand te bewaren. Een keer per jaar werd de tand door de straten van Kandy gereden op de rug van een olifant, feitelijk de voorloper van de huidige Esala Perahera.
Het gebouw waarin de tand wordt bewaard is magnifiek, vol met decoraties en een prachtig kleurrijk interieur. Om 9.30 is er een ceremonie, dan komen de gelovigen bloemenoffers brengen met name voor de ruimte waarin de tand ligt. Deze wordt afgeschermd door een soort gouden bel, in de vorm van een stoepa. De deur van het kamertje gaat maar een paar keer tijdens de ceremonie open, dus het is zaak om er op tijd te zijn. Het is gigantisch druk binnen (zie filmpje FB), maar het lukt wel om naar binnen te kijken. Miran loopt met de jongens en bloemenoffers in de stoet van Boeddhisten mee (ahum, bijna een uur in de rij..), en kan zo mooi naar binnen kijken. Papa probeert van een afstandje een mooie foto te maken, wat niet meevalt in de mensen massa. Het is erg mooi in ieder geval, ook de aangrenzende vertrekken. Een aantal dagen geleden was hier de Kandy Esala Perahera, het grootste Boeddhistische festival van Sri Lanka. Helaas konden wij daar niet bij zijn (reisschema stond het niet toe), ons advies is om hier wel rekening mee te houden. Gelukkig werd dit festival voor het eerst uitgezonden op tv (filmpje FB). De olifanten lopen er nog rond en we zien zelfs eventjes de president die grenzend aan het tempelcomplex woont.
Na dit bezoekje gaan we naar een juwelen fabriek om te kijken hoe de edelstenen, veel saffier, die in Sri Lanka worden gevonden worden omgetoverd tot mooie sieraden. Om daarna lekker te gaan lunchen. Na de lunch shoppen we in een ‘houtsnijwerk fabriek’, na eerst te hebben aanschouwd hoe ze dat doen. In Sri Lanka komen veel bijzondere houtsoorten voor, waar prachtige meubels van worden gemaakt. Er wordt ook het nodige naar NL getransporteerd. De mannen kopen hier een mooi souvenir. Als laatste staat een optreden van een dansgroep op het programma. Een enorm muzikaal en kleurrijk spektakel, inclusief vuureten en over brandend houtskool heenrennen. We vinden het allemaal erg leuk.
En dan is het feestje voor papa nog niet voorbij, want Mika blijkt bij het personeel van The Mansion te hebben aangegeven dat papa jarig is. En zo wordt hij getrakteerd, na het diner, op een lekkere zelfgemaakte taart met een brandend kaarsje erop. Zo lief (van Mika en onze gastheren) en wat een heerlijke dag!
Na een prachtige dag in Kandy, met een bezoek aan de ‘heilige tempel van de tand van Boeddha’ (zie vorige blog) en een optreden van een dansgroep (met vuur / gaaf voor de kids), doen we de ochtend daarna nog een korte stadswandeling door deze bruisende stad. Daarna rijden we door naar Dambulla, waar zich grote (werelderfgoed) grottempels bevinden. Onderweg stoppen we kort bij een ‘mini grottempel’, die er ook mag zijn; Aluvihara. Ook Unesco en tja, schitterend! De kinderen schrikken zich hier rot van de beelden die gruweltaferelen uitbeelden (zondaars die door demonen worden gestraft, een overspelige vrouw die in stukken wordt gehakt). De grottempel zelf is prachtig met mooie vredige beschilderingen die dateren uit de 1e eeuw voor Christus. We bevinden ons ondertussen in het droge hete gedeelte van het land, goed te zien aan het landschap. Wel mooi trouwens; rode grond met veel groene planten (net de outback in Australië).
Daarna rijden we via de ‘spice garden’, een tuin vol met tropische planten met vruchten en kruiden, door naar Dambulla. Daar bevinden zich dus grottempels, de grootste ter wereld en volgens de legende geschapen door de god Vishnu. Het is een hele klim over de rotsen naar boven, maar dan heb je ook wat. Een viertal grote ‘kamers’ in de rotsen volledig beschilderd met Boeddhistische goden (zoals Vishnu) en vol met grote boeddha beelden. Een prachtig aangezicht. In de eerste grot ligt een 14 meter lange uit de rots gehouwen slapende boeddha. In de tweede grot, de grootste, staat zelfs een kleine stoepa. De uitzichten vanaf hier zijn prachtig, we zien de leeuwenrots ook liggen. Daar gaan we morgen naartoe, een klim van zo’n 1800 traptreden. Ons verblijf, Kassapa Lions Rock (zie tripadvisor) is rustig gelegen op het platteland.
Donderdag 14 augustus starten we met een heuse rit op een ‘osse-kar’, een veel voorkomend vervoermiddel in Sri Lanka. De akkers worden ook nog met de os bewerkt, tenzij er genoeg geld is om machines te kopen. De jongens vinden het in ieder geval leuk. Daarna bezoeken we een kleine plattelandsgemeenschap waar we een kijkje in de keuken van het dagelijks bestaan krijgen. De dame des huizes laat met haar moeder zien hoe je een traditionele curry klaarmaakt (die eet papa al sinds hij hier is), om deze daarna lekker met de rechterhandjes op te eten. We krijgen ook nog een korte rondleiding over de akkers, waar allerlei groenten worden verbouwd. Opmerkelijk; de mensen slapen ‘s nachts in boomhutten, omdat dan wilde olifanten kunnen langskomen. Die komen af op het voedsel, daarbij wel aangetekend dat de mensen ervoor gekozen hebben om in het leefgebied (lees; jungle) van de olifant te komen wonen. Hoedanook; een spannend leven. We zien ook voetafdrukken van wilde olifanten, Mika kan er gemakkelijk in staan…
Daarna gaan we richting de ‘Leeuwenrots’, een van Sri Lanka’s oudste culturele schatten. Letterlijk een rots met loodrechte wanden van meer dan 200 meter hoog! In de 5e eeuw na Christus koos koning Kassapa de rots uit als locatie van zijn paleis met schitterende tuinen, baden en paviljoenen. Overigens leefden er al zes eeuwen daarvoor monniken op deze rots, ook wel beschouwd als een achtste wereldwonder. De ruïnes van zijn paleis bovenop de rots zijn nog steeds te zien, de klim naar boven voert over zo’n 1800 treden. De koning bouwde tegen de rots enorme bakstenen poten en een kop, waardoor de rots het uiterlijk kreeg van een enorme liggende leeuw; ‘leeuwenrots’. De kids vinden de klim geweldig en maken er een wedstrijdje van. Het laatste stuk moeten we met een soort ‘imker pak’ naar boven omdat er veel agressieve bijen zijn (niet gezien, filmpje FB).
Vrijdag 15 augustus is het vroeg op! We bezoeken de oude hoofdstad Polonnaruwa, die de glorietijd in de 11e en 12e eeuw had. De ruïnes liggen verspreid over een fors gebied, daarom huren we een fiets om ons gemakkelijk te verplaatsen. Het is even opstarten, het is heet, maar nadat we onze draai gevonden hebben, komt het plezier. De fiets blijkt een heel handig vervoermiddel tussen de ruïnes van dit oude koninkrijk. Met een lekker windje helpt het ook een beetje tegen de hitte. We bezoeken de Citadel (lijkt een beetje op het Colosseum), de mooie restanten van het paleis van de toenmalige heerser, de ‘liggende boeddha’ (prachtig uit de rotsen gehakt) en een enorme bakstenen stoepa. Het geheel zou zo maar een wereldwonder kunnen zijn, best indrukwekkend…
In de namiddag gaan we voor de tweede keer op safari, dit keer in Minneraya nationaal park. Dit park staat vooral bekend om de olifanten, die we dan ook vele malen zien. Met de ondergaande zon een mooi kleurrijk schouwspel, want ook de natuur laat zich van de beste kant zien! In deze jeep kunnen de jongens staan, wat het nog leuker maakt. We zien overigens louter olifanten…. (filmpje FB, ‘reizen met kinderen’)
Zaterdag 16 augustus trekken we via Ritigala en Mihintale door naar Anuradhapura, de vroegere koningsstad van Sri Lanka. In Ritigala bezoeken we vroeg in de ochtend een archeologische site, onder begeleiding van een gids. Ook hier weer vele treden naar boven, meer dan 5000 jaar oud, om daar de ruïnes van de eerste boeddhistische nederzettingen te aanschouwen. Met name de fundamenten staan nog overeind met hulpmiddelen die de monniken in die tijd gebruikten om daar te wonen en mediteren. Een soort ‘forum romana’, mooi!
Vervolgens is het een kleine rit naar Mihintale, de bakermat van het Boeddhisme in Sri Lanka. Vanuit deze plek verspreidde het geloof zich door het land. Een heilige plek dus en ja, bovenop een heuvel. Meer dan 1800 treden omhoog! Daar een prachtige kleine en grote witte stoepa (en een grote witte boeddha) en veel Sri Lankanen die offers komen brengen, een mooi gezicht. De kinderen worden zo langzamerhand ‘tempeltjes moe’ (in Europa worden ze op vakantie ‘kerkjes moe’), maar dat klimmen en klauteren geeft veel energie. De grote stoepa ligt nog een stukje klimmen naar boven en er is ook nog een hoge andere rots waar op geklommen kan worden. Wedstrijdje papa? De Sri Lankanen zelf trekken er trouwens een hele dag voor uit, ze eten lekker met zijn allen op de parkeerplaats en lopen daarna op hun gemakje naar boven. Daarna naar ons hotel (Village Palm hotel), het zwembad vooral, om lekker te chillen. Morgen onze laatste volle dag in dit mooie land. Dan bezoeken we de monumenten van Anuradhapura en gaan we voor de laatste keer op (luipaard) safari en wel in Wilpattu nationaal park. Onze laatste kans om een luipaard te zien.
Zondag 17 augustus. ‘S ochtendsvroeg staat de wekker om zes uur om de de befaamde monumenten van Anuradhapura te bezoeken. Ruim 5000 jaar oud en qua ‘bouwkundige wonderen’ vergelijkbaar met de piramides van Gizeh. Leuke bijkomstigheid; het is een heilige plek en het is vandaag zondag. Er zullen dus duizenden gelovigen aanwezig zijn! En inderdaad; het ene monument is nog mooier dan de ander; de mooie oudste en intieme stoepa Thuparama, de enorme Jetavanarama stoepa gebouwd in de derde eeuw na Christus (100 meter hoog en in die tijd samen met twee piramides van Gizeh de hoogste bouwwerken ter wereld), een prachtige 9e eeuwse maansteen die door middel van boeddhistische dieren de ‘circle of life’ uitbeeld (van geboorte tot dood/reincarnatie), veel meer stoepa’s en de Sri Maha Bodhi; de heilige boom waar Boeddha verlichting vond. Kortom; we zijn hier dik een ochtend onderweg. Tussen de biddende massa en pelgrims al met al een indrukwekkende ervaring.
In de middag gaan we voor de derde keer op safari, dit keer in Wilpattu nationaal park. Een park dat in 2010 weer open ging na 7 jaar sluiting als gevolg van de oorlog tussen Tamils en Singalezen. Een prachtig gebied waar veel luipaarden voorkomen. Helaas zien we deze schuwe beesten ook deze keer niet, het maakt de ervaring er niet minder om. Een echt gaaf gezinsuitje, zo’n safari; hobbelend over zandweggetjes middenin de mooie natuur. We zien wel een enorme mannetjes olifant (inclusief slagtanden), veel mooie vogels, reeën en zwijnen. Arme Skye; vlieg er op de heenweg een enorme Libelle de safari jeep in, zo op hem. Een angstig gekrijs achterin, de chauffeur vliegt bijna uit de bocht en daarna is elk beessie een groot gevaar….. (springt er bij het avondeten ook nog bijnaeen enge grote groene krekel op zijn bord )
En zo eindigt ons verblijf in Sri Lanka. Wat hebben we in ruim twee weken veel gezien! Wat is het land afwisselend qua natuur en cultuur en dat op kleine reisafstanden. Een echte aanrader! We gaan nu lekker een dag of vijf uitpuffen, we zijn best een beetje moe, op een klein Malediven eilandje (Byjadhoo), waar waarschijnlijk geen wifi is……arme papa en kids!
Adios, tot een volgende reis!