Vanuit de regio Basilicata, Matera, zijn wij de regio Calabria ingereden. Via de A3 afslag Pizzo (‘hoofdstad van de Tartufo’) rijden wij naar Tropea, ook wel de parel van de Tyreense zee genoemd. Wij overnachten in ‘Porto Ulisse’ (zie Tripadvisor) in Parghelia en hebben vanuit ons appartementje een prachtig uitzicht op zowel Tropea als de zee. En daarmee ’s avonds een prachtige zonsondergang en….een geweldig zicht op Eolisch vulkaan eiland Stromboli.
Het valt op hoe mooi en groen deze heuvelachtige regio is aan deze kant van de laars (Tyreense zee). De kustlijn is schitterend met hoge kliffen en rotsen in zee omsingeld door azuurblauw water. Een plaatje! Gevolg daarvan is wel dat je niet altijd even gemakkelijk met de auto bij de zee komt. Nu hebben wij een navigator in onze huur auto, maar die staat blijkbaar ingesteld op de toeristische route (lees; het vermijden van snelwegen). Met als gevolg dat wij de meest vreselijke smalle en slechtste weggetjes worden ingestuurd! Tip; laat je navigator instellen op de makkelijkste (hoofdwegen) routes. Verder raden wij aan om altijd een gedetailleerde kaart van het gebied bij de hand te hebben. Vertrouwen op de navigatie is niet altijd het meest verstandig….
Afijn, Tropea dus; een bij de Italianen geliefde badplaats en mooi gelegen op hoge kliffen. Het is in het centro storico heerlijk slenteren om daarna op het strand neer te ploffen. Voor ieder wat wils dus. Tropea is vooral bekend om het deels in zee op een rotsschiereilandje gelegen middeleeuwse klooster Santa Maria dell’Isola. Aan beide zijden liggen mooie stranden.
Mooie stranden liggen ook bij Parghelia, een kilometer of twee boven Tropea en bij Capo Vaticano. Capo Vaticano is een geliefd uitje bij de Italianen. Je kan hier op hoogte mooi wandelen met gave vergezichten om daarna neer te ploffen op het strand. Onze jongens vonden het hier erg leuk.
Op een half uurtje rijden van Tropea ligt Pizzo, de stad waar de Tartufo is uitgevonden. Dit heerlijke ijs dat bestaat uit truffel chocolade ijs, vanille ijs en een kern van donkere chocolade kan je op meerdere plekken proeven, maar doe het vooral bij een van de zaken aan de piazza Umberto in het centrum van de stad. Sommige ijssalons zijn al meer dan een eeuw oud! Ik zou zeggen; ga voor de ‘Tartufo classico’.. Pizzo heeft daarnaast nog een mooie bezienswaardigheid voor het hele gezin; de Piedigrotta, een kleine door schipbreukelingen (als dank voor het overleven van een schipbreuk) in het turfsteen uitgehouwen kerkje. In de grot staan veel beelden die in de grot zelf zijn uitgehouwen.
Vanuit de haven van Tropea vertrekken diverse tours naar de vulkanische Eolische eilanden. Zo heb je dagtochten naar Lipari, Vulcano en Stromboli. Maar ook een ‘Stromboli by night’ tour die ’s middags vertrekt en rond 23.00 weer terug is. Wij deden de laatste, vooral om getuige te zijn van de kleine lava uitbarstingen die je om de 10 minuten hebt.. Ons hele gezin genoot van de tocht over zee (1,5 uur varen), de uitzichten op de vulkaan, het wandelen op Stromboli, de mooie natuur, zwarte stranden, mooie witte huisjes en vooral in het donker (vanaf zee) zien van een paar kleine uitbarstingen van de vulkaan. Echt heel gaaf! Een volgende keer zullen wij overnachten op Stromboli en de vulkaan beklimmen naar de krater. Je kan namelijk van dichtbij getuige zijn van het vuurwerk. Tot groot verdriet van onze jongens hadden we dat niet geregeld…
Naast Tropea en Parghelia bezoeken we het Venetië van het Zuiden; Scilla. Een super mooi vissersdorp ingeklemd tussen twee baaien. Met hoog op de rotsen het kasteel Castello di Ruffo en beneden in de baai de gave visserswijk Chianalea, met huizen die tot aan het water reiken. En die bij hoog water onder lopen!
Veels te kort concluderen we wanneer we na drie dagen (vier nachten) weer door gaan naar onze volgende bestemming in Calabria. Lang niet alles gezien, wat door de best grote afstanden in combinatie met minder goede wegen ook niet kon.
We rijden ‘naar de andere kant’ van Calabria aan de Ionische zee aan het strand bij Cornigliano Calabro en verblijven drie nachten in een (afgeschreven..) stacaravan op camping Il Salice, midden tussen de Italianen. En een aantal landgenoten :). Onderweg valt het onze mannen op dat er vrouwen in korte rokjes langs de weg zitten. ‘Pa, wat doen zij?’…..’Hmm, ja zoon…..’ (afijn)
In vergelijking met het gebied rond Tropea valt het ons op dat het hier wat rauwer oogt. Los van de zedelijke dames langs de weg, zijn de wegen niet al te best, oogt het wat verrommelt en is aan de staat van de dorpen / stadjes te zien dat de tijd z’n werk doet. De kustlijn is hier ook een stuk minder mooi dan bij Tropea. Komt bij dat onze camping (Il Salice bij Cornigliano Calabro) een minder aantrekkelijke directe omgeving heeft. Neemt niet weg dat er genoeg moois te zien is, je moet het alleen wat meer opzoeken dan aan de kant van de Tyreense zee. Maar dat is ook Zuid Italie, die authenticiteit heeft z’n charmes!
We brengen een bezoek aan het plaatsje Cornigliano Calabro met een prachtig kasteel op de top. En we bezoeken Rossano, bekend om het bisschoppelijk paleis en Diocesaan museum met een van de belangrijkste schatten van Calabria; de Codex purpureus Rossanensis (wereld erfgoed). Dit is een Grieks evangelie boek geschreven in de 6e eeuw in Palestina en daarna naar Calabria gebracht. Het bestaat uit 188 fijne purperrode perkament bladen versierd met talrijke miniaturen. Verder is Rossano mooi op hoogte gelegen en heeft de stad een oude historische kern. Voor de kids; Rossano is bekend om z’n drop en zoetigheden :). Overigens heeft Rossano ook een prachtige monumentale begraafplaats!
Onze laatste dag speelt zich af in het wilde nationaal park Pollino nabij het spectaculair gelegen Albanese dorpje Civita. We wilden eigelijk gaan raften hier maar dat bleek nog niet mogelijk, canyoning kan ook hier (tip! www.ragonellotour.com). Zijsprongetje; in Calabria zijn 32 Albanese dorpen te vinden die een eigen cultuur en taal al meer dan 500 jaar handhaven. In een groot deel van de dorpen wordt de Byzantijns-Griekse eredienst gehouden.
Civita is een van deze dorpen, let trouwens ook vooral op de vele schoorstenen (door de wind en verjagen van geesten waren meerdere schoorstenen per huis nodig :)). De meeste Albanese dorpen liggen in het nabij gelegen Sila Greca. Het dorpje Civita is leuk om even door te wandelen, om daarna naar de ‘duivelsbrug’ (Ponte del diavolo) over de Ragonello kloof te lopen. Een pittige wandeling met gave vergezichten over het dal van de Ragonello.
En dan zit onze trip door Basilicata en vooral Calabria erop. Wat al de hele reis opvalt is de vriendelijkheid van de Italianen. En dat wordt bevestigd op onze laatste avond. Naar goed Hollands gebruik geven wij de inhoud van onze koelkast aan onze buren (zonde toch om weg te gooien?). En vervolgens tovert onze Italiaanse buurvrouw eigen gemaakte Limocella uit de koelkast!
Een ding is zeker; we komen snel terug!